????در جهانی بیش از پیش به هم وابسته، شرایط اجتماعی همۀ مردمان مورد توجّه بیشتری قرار میگیرد و اوضاع هر یک نمایانتر میشود. با وجود پیشرفتهایی امیدبخش هنوز مسائل بسیاری هست که باید بر وجدان نوع بشر سنگینی نماید. نابرابری، تبعیض، و استثمار آفت جان بشریّت است و در مقابل درمانهای تجویزیِ طرحهای ی مختلف مقاوم به نظر میرسد. ضربات اقتصادیِ این مصائب منجرّ به درد و رنجی ماندگار برای جمع کثیری گردیده و نقایص عمیق تثبیت شدهای را نیز در ساختار اجتماع به وجود آورده است. هر نفسی که قلبش مجذوب تعالیم جمال مبارک شده باشد نمیتواند نسبت به این عواقب بیتفاوت بماند. حضرت بهاءالله در لوح دنیا میفرمایند، "عالم منقلب است و افکار عباد مختلف. نسأل اللّه ان یزیّنهم بنور عدله و یعرّفهم ما ینفعهم فی کلّ الأحوال انّه هو الغنیّ المتعال."
????رفاه هر بخشی از مردم جهان به نحوی جداییناپذیر با رفاه کل به هم آمیخته است. وقتی هر گروهی بدون در نظر گرفتن آسایش همسایگانش تنها به رفاه خود اندیشد و یا منافع اقتصادی را بدون توجّه به تأثیرش بر محیط زیست که تأمینکنندۀ معاش همگان است دنبال کند، حیات جمعی نوع بشر است که دستخوش آسیب میشود. پس مانعی سرسخت در راه پیشرفت هدفمند اجتماعی قرار دارد: حرص و منفعتطلبی شخصی اغلب بر رفاه همگانی غلبه مییابد. ثروت در مقادیری وجداناً نامعقول اندوخته میشود و بیثباتی حاصل از آن بر اثر توزیع نامتعادلِ درآمد و امکانات، هم در بین ملّتها و هم در درون ملّتها، وخیمتر میگردد. امّا اوضاع الزاماً نباید چنین باشد. هرچند چنین شرایطی دستآورد تاریخ است ولی نباید مسیر آینده را تعیین کند و حتّی اگر رویکردهای اقتصادی رایج جوابگوی نیازمندیهای مرحلۀ نوجوانی نوع بشر بوده است قطعاً برای رفع احتیاجات دوران طلوع عصر بلوغ او نارسا خواهد بود. هیچ دلیلی برای تداوم بخشیدن به ساختارها، قوانین، و سیستمهایی که آشکارا از تأمین منافع همگان عاجز است قابل توجیه نیست. تعالیم دیانت بهائی جایی برای شک و شبهه باقی نگذاشته است که کسب، توزیع و استفاده از ثروت و منابع، بُعدی اخلاقی در بر دارد.
رفاه ,میشود منبع
درباره این سایت